De ideale VR-headset voor bedrijfstoepassingen is standalone, licht en kan tegen een stootje. Sommige high-end VR-oplossingen, zoals de HTC Vive Pro, zijn in de basis ontworpen voor bedrijven. Hoewel die dure VR-headsets bij uitstek geschikt zijn voor éénmalige showcase-evenementen, is er in de bedrijfswereld vooral ook nood aan meer betaalbare opties. Bedrijfsvriendelijke en makkelijk in te stellen headsets zijn cruciaal om schaalbare immersive experiences te kunnen aanbieden in showrooms, op beurzen en op de werkvloer.

Vroeger waren de alomtegenwoordige Oculus Go en Oculus Quest de logische keuzes voor de meeste corporate toepassingen. Toen Meta, het moederbedrijf achter Oculus, echter besloot om z’n greep op de headsetmaker te verstevigen en aankondigde dat iedereen op langere termijn verplicht zou worden om z’n headset te linken met een Facebookaccount, ging ons team op zoek naar alternatieven die een volledige vendor lock-in met verregaande afhankelijkheid zouden voorkomen. We geven je een inzicht in de bevindingen van onze experts, om zo een licht te schijnen op het dilemma waar zakelijke headsetgebruikers voor staan.

Zeggen dat de VR-industrie snel evolueert, is een open deur intrappen. Met steeds betere specificaties en nieuwe functies bij de introductie van elke nieuwe headset, verkennen we bij Poppr altijd de grenzen van de nieuwste technologie die op ons pad komt. De Oculus Go van (toen nog) Facebook was lange tijd ons favoriete apparaat voor ervaringen met 360°-video. De stevige, betrouwbare constructie van het toestel in combinatie met accurate 3DoF-tracking zorgden voor een betrouwbaar platform voor aantrekkelijke video-ervaringen. De Go werd geleverd met een enkele controller en was uiterst betaalbaar. Dat maakte de headset tot een uitgelezen kandidaat voor evenementen die om een eenvoudige en snelle opbouw vragen, zoals op vakbeurzen of presentaties.

Nadat de Oculus Go uit productie werd genomen, ontstond de nood aan een waardige vervanger die in verschillende scenario’s z’n mannetje zou kunnen staan. De natuurlijke opvolger voor de Go leek op het eerste gezicht de Quest 2 te gaan worden. Die biedt namelijk een vlotte overgang binnen het ecosysteem van Oculus. We waren evenwel minder te spreken over een aantal obstakels die Meta opwerpt voor zowel ontwikkelaars als gebruikers.

Hoewel we altijd bijzonder tevreden zijn geweest over de prestaties van de Oculus Go en z’n grotere broertje, de Quest, voelden we ons gaandeweg steeds ongemakkelijker bij het pad dat Meta bewandelt op het gebied van privacy. Het nieuws over het verplichte gebruik van een Facebookaccount voor iedereen die de Quest 2 zou aanschaffen, veroorzaakte nogal wat opschudding in de VR-community en daarbuiten. Toch zou dat niet als een verrassing moeten komen: het businessmodel van Meta draait volledig rond het capteren van gebruikersdata. Wat minder krantenkoppen haalde, was de aankondiging van Meta dat ook eigenaars van Oculus’ vorige headset, de originele Quest, op termijn hun Facebookaccount zouden moeten koppelen aan hun headset. Die aanpak stelt Meta in staat om nog meer data te verzamelen, die het vervolgens kan commercialiseren. Zo wordt de prijs van de headset zelf ook kunstmatig laag gehouden. Vanuit het businessmodel is die strategie verdedigbaar. Goedkopere hardware in combinatie met een abonnement op maat, in ruil voor het opgeven van een stukje privacy, draagt vermoedelijk zelfs de voorkeur weg van een grote groep gebruikers.

Voor VR-belevingen op het niveau van grotere bedrijven en evenementen, houdt het argument waarbij privacy wordt opgegeven in ruil voor een lagere prijs weinig steek. De vraag stelt zich in dat geval namelijk in hoeverre iemand daadwerkelijk de eigenaar is van de headset die hij of zij heeft aangeschaft. We zijn bijvoorbeeld zelf eerder terughoudend om klanten zomaar aan te bevelen hun Facebook-account - dat per definitie persoonlijk en privé is - te koppelen aan een headset die bedoeld is voor zakelijke gebruikers. We staan niet achter bedrijven die hun gebruikers om hun persoonlijke gegevens vragen. Het reële risico op datalekken vergroot het gevaar alleen maar.

Bovendien behoudt Meta zich het absolute recht voor om het gedrag van gebruikers voortdurend in de gaten te houden en de toegang van bepaalde accounts zonder recht op wederwoord te beperken of zelfs te verwijderen. Hoewel dat in het kader van een bredere strategie om misbruik tegen te gaan best logisch klinkt, is het niet ondenkbaar dat bedrijven hun Oculus Quest wel eens pardoes gedeactiveerd zouden kunnen zien vanwege een verkeerd geïnterpreteerde publicatie op het privéprofiel waarmee ze op het apparaat zijn ingelogd.

Na rijp beraad en evaluatie van alle alternatieven kozen we voor twee VR-headsets die zowel bedrijfsvriendelijk zijn als klaar voor de toekomst: de Pico G2 4K en de Pico Neo 3. Ze bieden respectievelijk 3 en 6 degrees of freedom of DoF. Pico is een Chinese headsetfabrikant die in 2015 voor het eerst naar de markt ging. De missie van het bedrijf is rechtdoorzee en Pico mikt duidelijk op standalone, betaalbare headsets voor zowel eindgebruikers als organisaties. Toen we met de verschillende Pico-modellen aan de slag gingen, waren we vooral gecharmeerd door drie van hun belangrijkste functies:

• Kiosk Mode
• Functies voor developers en aanpasbaarheid
• Offline beschikbaarheid

Kiosk mode

Via de ontwikkelaarsmodus van de Pico kunnen onze developers eenvoudig een handige kiosk mode inschakelen. Die zorgt ervoor dat de headset slechts één app draait, zoals een immersive video of een speciaal ontwikkelde VR-game. Dat zorgt ervoor dat de headset eenvoudig op de werkvloer kan worden ingezet, zonder foute menukeuzes of instellingen van gebruikers.

Functies voor developers en customization

Developerteams kunnen eenvoudig de omgeving van de headset aanpassen en apps van derden installeren die niet in Pico’s eigen app store te vinden zijn. Dat stelt ons ook in staat om de Pico-headsets zo in te stellen dat onze developers vanop afstand toegang hebben tot de headsets. Dat is handig wanneer we updates van een app of video willen pushen naar toestellen die we onder onze klanten hebben verdeeld.

Offline beschikbaarheid

De G2 4K en de Neo 3 kunnen prima offline draaien. Dat staat in schril contrast met enkele andere belangrijke concurrenten, zoals de Oculus Rift. Die laatste heeft zelfs een internetverbinding nodig om gelijk welke app op VR-ervaring op te starten. Het is dus handig om headsets te gebruiken die ook op plekken met een onbetrouwbaar of zelfs afwezig wifisignaal, zoals op beurzen, gebruikt kunnen worden.

De Pico Neo is ook beschikbaar in een duurdere Pro Eye-editie. Zoals de naam al doet vermoeden, voegt deze headset eyetracking toe aan de mogelijkheden van de headset. Die feature ontbreekt bij de Oculus Quest, z’n directe concurrent. De geïntegreerde chip voor eyetracking van de Pico Neo is van het Zweedse Tobii, een toonaangevende producent in de sector. De chip verbetert zowel de framesnelheid als de beeldkwaliteit, dankzij het gebruik van zogeheten foveated rendering. De extra gebruikersdata die de eyetracking van de Pico Neo oplevert, is een bijkomend voordeel dat onze developers in staat stelt om bijkomende inzichten te verwerven in het gedrag van gebruikers. We kunnen de informatie inzetten om veranderingen aan te brengen in trainingsomgevingen, video’s of immersive ervaringen, en om bijkomende feedback te geven aan onze klanten.

Door de band genomen zijn we bijzonder tevreden over de VR-headsets van Pico. Ze zijn onze oplossing bij uitstek voor het tonen van meeslepende ervaringen die converteren. Een voorbeeld? Onze case met de Ford Mustang Mach-E, die een uitstekende test bleek voor de G2 4K.